Kategoria: Bez kategorii

Spotkanie ze Stanisławem Kmiecikiem, to obcowanie z pasją życia i malarstwa. Artysta, który urodził sie bez rąk, maluje nogami czym wzbudza ogromne zainteresowanie.  Na prace plastyczne Stanisława Kmiecika należy jednak patrzeć przez pryzmat ich wartości artystycznej. To obrazy bogate w środki wyrazu, niezwykle barwne i bardzo impresyjne. Stanisław wraz z żoną Moniką podróżuje po Polsce, w roli niejako ambasadora twórców niepełnosprawnych. W Trzemesznie prezentował swoje prace w Przedszkolu nr 1 im Chatka Puchatka,  Gimnazjum  oraz  Domu Kultury. Osobowość i kreatywność Stanisława budzi żywe zainteresowanie u widzów w każdym wieku. Stanisław Kmiecik od 1989 roku jako stypendysta jest członkiem  Światowego Związku Artystów Malujących Ustami i Nogami z siedzibą w Księstwie Lichtenstein-VDMFK  a od 2005 roku został członkiem zrzeszonym. Prace malarza można oglądać na kartkach świątecznych w kalendarzach wydawanych przez wydawnictwa na całym świecie współpracujące z VDMFK. W Polsce sprzedażą kartek i kalendarzy z motywami malowanymi przez niepełnosprawnych artystów jak i dbaniem o rodzimych twórców zajmuje się wydawnictwo A.M.U.N. z Raciborza – z którym współpracuje od początku jego działalności – od roku 1993. Swoje prace prezentuje zarówno na wystawach organizowanych przez Wydawnictwo „Amun”, jak i na bardzo licznych wystawach indywidualnych; w różnych miastach Polski, jak i za granicą. Często prezentuje sposób malowania przed publicznością. Z okazji 50-lecia istnienia Światowego Związku Artystów Malujących Ustami i Nogami w konkursie malarskim spośród ponad 500 prac nadesłanych z 60 państw praca artysty zajęła III miejsce. Jest to ogromny sukces twórcy AMUN-u i promocja Polski za granicą. Stanisław jest nie tylko artystą, uwielbia jazdę samochodem, prowadzi go sam nogami. Brał udział w rajdach samochodów terenowych. W trzemeszeńskim Domu Kultury prezentowane były w ubiegłych latach prace innych twórców niepełnosprawnych: Ryszarda Manuszaka i Jerzego Omelczuka – malujących ustami.

22 listopada 2013 r. Konkurs recytatorski „Zycie Słowem Pisane” od lat jest organizowany przez Dom Kultury w Trzemesznie. Stanowi wyjątkową okazję dla uczniów miejscowych szkół podstawowych, gimnazjów do prezentacji na forum ponad szkolnym trudnej sztuki recytacji tekstów literackich. W centrum zainteresowań młodych ludzi znajduje się oczywiście poezja i w zależności od wieku począwszy od wierszy Brzechwy i Tuwima deklamowanych przez uczniów szkół podstawowych, po nadal niezwykle popularną wśród gimnazjalistów poezję Wisławy Szymborskiej. Konkurs od lat cieszy się wielkim zainteresowanie, tegoroczna edycja zgromadziła ponad osiemdziesięciu uczestników. Nie ilość jest oczywiście najważniejsza, a oryginalność interpretacji, dykcja. Uczestników ocenia jury. W tym roku w składzie: Wanda Pankowska z Biblioteki Publicznej w Trzemesznie, Renata Pałucka Tygodnik Przemiany Na Szlaku Piastowskim oraz Michał Michalak przedstawiciel Urzędu Miejskiego.
Po wysłuchaniu wszystkich uczestników jurorzy przyznali nagrody i wyróżnienia w trzech -kategoriach wiekowych.

W kategorii szkoły podstawowe, klasy I-III nagrodzono:

1. miejsce Jagoda Majerowicz – Zespół Szkół w Kruchowie

2. miejsce Miłosz Kaniewski – Szkoła Podstawowa nr 1 w Trzemesznie

3. miejsce Dominik Łukomski – Zespół Szkół w Kruchowie.

W tej kategorii przyznano również wyróżnienia:

Aleksandra Arczewska – Szkoła Podstawowa nr 1 w Trzemesznie,

Remigiusz Sobiech – Zespół Szkół w Trzemżalu.

W kolejnej kategorii – szkoły podstawowe – klasy IV- IV nagrodzono następujące osoby:

1. miejsce Agata Bloch – Szkoła Podstawowa nr 1 w Trzemesznie,

2. miejsce Szymon Zygier – Szkoła Podstawowa nr 1 w Trzemesznie,

3. miejsce Antonii Mikuła – Szkoła Podstawowa nr 1 w Trzemesznie.

W tej kategorii wyróżniono także Filipa Pazderskiego – Zespół Szkół w Kruchowie

W ostatniej kategorii – gimnazja zostali nagrodzeni:

1. miejsce Kinga Błaczkowska – Gimnazjum w Trzemesznie

2. miejsce Monika Czekalska – Zespół Szkół w Trzemżalu

3. miejsce Szymon Łukowski – Gimnazjum w Trzemesznie.
Laureatów nagrodzono okolicznościowymi statuetkami oraz książkami. Uznanie należy się także nauczycielom i wychowawcom przygotowującym uczniów do konkursu. Kolejna edycja konkursu recytatorskiego już za rok.

Album fotograficzny w brązowej oprawie, który przyniósł Rafał przypomina raczej zwykłe albumy ze zdjęciami z wakacji, ale jego zawartość jest zgoła inna. Trzemeszno sprzed kilkudziesięciu, ba nawet stu lat
i w dodatku na autentycznych kartach pocztowych, zachwyca i wzbudzą tęsknotę za światem, którego przecież nie znamy.

Początki
W roku 1987 Liceum Ogólnokształcące w Trzemesznie przeżywało 220. rocznicę powstania. Przy okazji zjazdu absolwentów i wychowanków szkoły przygotowano wystawę fotografii autorstwa Władysława Majewskiego  fotografa dokumentalisty. Zdjęcia trzemeszeńskiej bazyliki z lat czterdziestych XX wieku tak mocno zainteresowały Rafała Nawrockiego, że postanowił zdobyć ich reprodukcje.
– Z kolegą wykonaliśmy w kole fotograficznym pod okiem instruktora pana Wielgosza reprodukcje zdjęć pana Majewskiego (oczywiście za zgodą autora) – mówi Rafał –  takie były czasy, jedyna możliwością powielenia było wykonanie reprodukcji fotograficznej
Otrzymane od ojca pocztówki Trzemeszna z lat sześćdziesiątych, wycinki prasowe ze zjazdu absolwentów LO oraz właśnie owe reprodukcje stały się początkiem pasji kolekcjonerskiej Rafała.

Wszystko o Trzemesznie
I potoczyło się. Gdziekolwiek pojawiały się stare pocztówki, Rafał kserował i wklejał do kroniki. Zdarzały się również oryginały podarowane przez znajomych i kolegów. Tak powoli rodziła się kolekcja.  Przełomem w dostępie do źródeł stało się pojawienie internetu i aukcji internetowych. Lata 2000- 2003 to czas kiedy można było zdobyć najwięcej oryginalnych zdjęć – wspomina- właśnie poprzez internet. Wtedy jeszcze niewiele osób kupowało pocztówki na Allegro, ale te właśnie pojawiały się wtedy w największych ilościach. Trzeba było tylko szukać.
I tak trwa to do dziś. Rafał wraz z bratem przeglądają oferty kolekcjonerskie. Przez prawie 26 lat udało się zebrać  około stu oryginalnych kart pocztowych z okresu od końca XIX w. aż po współczesność.

Czego szukam
Zaskakujące jest to, że kart pocztowych jest tak dużo, szczególnie tych wydanych przed rokiem 1939. Ciągle pojawiają się nowe obrazy, wcześniej nieznane. Najstarszą pocztówką w zbiorach Rafała, jest widok kościoła ewangelickiego – karta
z 1898 r. Natomiast  egzemplarzem z najstarszą datą stempla pocztowego, wysłaną z Trzemeszna jest karta niezawierająca żadnego widoku. Ten cenny eksponat jest datowany na 1874 rok. Zbiory to jednak nie tylko widokówki. To również książki, foldery czasopisma szczególnie te z lat trzydziestych XX w. np. „Bluszcz”, „Przewodnik katolicki”. Właśnie w tych ostatnich często publikowane były fotografie Trzemeszna.
Są jednak tematy których nie udało mi się zdobyć -opowiada Rafał- szczególnie  interesuje mnie bóżnica żydowska i młyn na Bystrzycy. Szukam również zdjęć figur św. Walentego, św. Rozalii rozlokowanych w mieście w okresie przedwojennym.

Moje zbiory są dla wszystkich
Kolekcja Rafała Nawrockiego jest niezwykle cenna. Nie tylko jako wartościowy dokument ikonograficzny. Karty pocztowe mogą osiągać na aukcjach ceny w wysokości kilkuset złotych. Rafał traktuje ją jako swego rodzaju lokatę kapitału. Dla kogo jest jednak przeznaczona. Jak mówi – Dla wszystkich. Niestety Trzemeszno nie posiada stałego Muzeum miejskiego – podkreśla – gdyby takowe zafunkcjonowało, chciałbym, aby moje zbiory tam się znalazły, lecz nie oryginalne karty, a ich reprodukcje. Cieszyłbym się gdyby któryś z moich synów przejął moje zbiory i kontynuował pasję.

Zaproszenie na wystawę
Kilka lat temu na łamach Kosyniera publikowany był cykl artykułów przygotowanych przez Rafała Nawrockiego pod hasłem „Trzemeszno w starym i nowym obiektywie”.
Nadarza sie okazja do przybliżenia mieszkańcom Trzemeszna omawianych zbiorów.     Od 11 listopada zapraszamy na wystawę „Widoki Dawnego Trzemeszna – ze zbiorów Rafała Nawrockiego”. Ekspozycja będzie czynna do 10 grudnia br. w sali wystaw Trzemeszeńskiego Domu Kultury.

 

Już po raz trzeci Zygmunt Stachowiak zaprezentował w Trzemeszeńskim Domu Kultury rysunki dawnego Trzemeszna.Prace pokazujące miasto z lat sześćdziesiątych ubiegłego wieku inspirowane własnym zdjęciami z tego okresu, pracowicie rysowane rapidografami są podróżą autora do lat młodości. Ulica Toruńska, obecny plac św. Wojciecha z nie istniejącą smukłą bryłą kościoła ewangelickiego to ważne dla Zygmunta Stachowiaka miejsca. Oprócz budynków i ulic wyłaniają się z nich realistycznie naszkicowani ludzie, rodzina, przyjaciele. Dzięki temu, nie jest to tylko, precyzyjne studium miasta, ale nostalgiczny  obraz minionego świata.
Technika prac, jak już wcześniej wspomniano, to czarny tusz i rapidograf, zapewniające drobiazgowy i dokładny rysunek. Kreska poprowadzona starannie. Prace są po prostu niezwykle precyzyjnie nakreślone.
W czasie wernisażu autor zaprezentował również kalendarz zawierający dwanaście reprodukcji rysunków prezentowanych na wystawie. Goście otrzymali bezpłatne  egzemplarze tego wydawnictwa. Wernisaż cieszył sie dużym zainteresowaniem. Prezentacja znakomicie komponowała z wystawą pocztówek Trzemeszna do roku 1939, przygotowana w tym samym czasie.

 

 

Koncert Jesienny, co roku przygotowywany jest przez Danutę Szreder twórcę i kierownika Artystycznego Zespołu Świerszcze. To doskonała okazja do zaprezentowania mieszkańcom Trzemeszna, rodzinom i bliskim  młodych tancerzy, bogatego repertuaru, nowych strojów i układów tanecznych.   Impreza ta na stałe wpisała się w jesienny kalendarz kulturalny gminy.  W sobotę 16 października br. zespół wystąpił w  Hali Widowiskowo Sportowej w Trzemesznie. Było to barwne, półtoragodzinne widowisko taneczne z udziałem zaproszonego zespołu z Torunia. W tradycyjnym finale wystąpiły wszystkie grupy i formacje taneczne. Podziękowania i gratulacje na ręce Danuty Szreder złożył Ludwik Macioł przedstawiciel władz samorządowych Miasta i Gminy Trzemeszno.

Świerszcze to bardzo pracowity zespół taneczny. Ćwiczenia odbywają się dwa razy w tygodniu (poniedziałki i czwartki w hali OSIR-u, ale to nie wszystko. Bardzo często w soboty i w niedziele, w czasie ferii i w wakacje.
Świerszcze trenują różne techniki taneczne: taniec nowoczesny i charakterystyczny oraz inscenizacją taneczną, dlatego warsztaty odbywają się nie tylko z Panią Danką, ale z profesjonalnymi choreografami z Polski. Dziewczęta trenowały pod okiem p. Piotra Galińskiego, Krzysztofa Chmielewskiego z Warszawy, Mariusza Jasuwienasa, Magdy Górny z Krakowa.
Tylko systematyczne ćwiczenia, wdrażanie nowości, chęć i zapał do pracy oraz miłość do tańca sprawiły, że Świerszcze postawiły poprzeczkę tak wysoko.
Jeśli chcesz należeć do naszego zespołu, to pomyśl czego chcesz naprawdę, przyjdź, zapisz się i wstąp w nasze szeregi, ale musisz zdawać sobie sprawę z tego, że Świerszcze = praca i profesjonalizm.
Zespół w swojej długoletniej karierze zdobył wiele nagród i wyróżnień, m.in: Grand prix – 5x (włochy – 2008, Polska – 2009, Grecja – 2010, Czarnogóra – 2012, Bułgaria – 2013), I miejsca – 27 razy, II miejsca – 17 razy, III miejsca – 13 razy, IV miejsce – 1 raz, Wyróżnienia – 5 razy, Nagroda Jurorów (konkurs Legnica), Nagroda Dyrektora Parku Krajobrazowego Chełmy, Nagroda Senackiego Koło Przyjaciół ZHP, Nagroda Wojewody Bydgoskiego, Brązowa Jodła – Kielce 4 razy, Srebrna Jodła – Kielce 3 razy, Srebrne Koziołki – Poznań, Brązowe Koziołki – Poznań, Nagroda za obraz sceniczny- Lwów, Nagroda za choreografie i kostiumy – Krym, Nagroda Narodowej Telewizji Bułgarskiej, Nagroda Specjalna Telewizji Polskiej, Nagroda za wyraz artystyczny – Włochy, Złoty Pejzaż – 2 razy, Srebrny Pejzaż – 1 raz, Brązowy Pejzaż – 2 razy, Godło Promocyjne Rady Powiatu za zasługi dla Powiatu Gnieźnieńskiego, Nagroda za osiągnięcia artystyczne w roku 2010, Hasło „Świerszcze” w Encyklopedii Gniezna i Ziemi Gnieźnieńskiej, Telewizja Bydgoska nakręciła z Zespołem 40 minutowy film pt. „Co w trawie piszczy”.
Świerszcze brały udział w programie „Mam Talent”. Teleranek towarzyszył Zespołowi na festiwal do Włoch
Zespół Świerszcze dużo koncertuje, współpracuje z wieloma zespołami z kraju i z zagranicy. Cechą charakterystyczną Zespołu są: kolorowe i profesjonalne kostiumy do każdego układu tanecznego, perfekcyjne wykonanie, fachowa choreografia przedstawianych form tanecznych, wysoka kultura osobista dziewcząt należących do zespołu.
W swojej 20-letniej działalności Świerszcze tańczyły w wielu miastach, miasteczkach i wioskach Polski. Odwiedziły takie kraje jak: Ukraina (Winnica, Lwów, Krym), Węgry, Austria, Czechy, Słowacja, Bułgaria, Włochy, Grecja, Montenegro, wszędzie zostawiły cząstkę siebie – swój taniec i serce.
Artystyczny Zespół Świerszcze dziękuje: Radzie Miejskiej w Trzemesznie, Bankowi Spółdzielczemu, Firmom: Dynea, Cembrit, Izotrans, Orle Mont – Bud, Hydroart Gaca, Gospodarstwu Rolnemu Kamieniec, Trzemeszeńskiej Spółdzielni Mieszkaniowej, Jerzemu i Hannie Czarny, Sławomirowi i Małgorzacie Hartwich, Tadeuszowi i Iwonie Derezińskim, Bożenie i Tadeuszowi Skrzypczakom, przyjaciołom i sympatykom Zespołu, Rodzicom Świerszczy.

Kierownictwo Zespołu